ΠΩΣ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ “Το τόξο”

ΠΩΣ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ

“Το τόξο”

Η πρώτη ιστορικά βεβαιωμένη χρήση του τόξου έγινε από τους αρχαίους Αιγύπτιους γύρω στο 5.000 π.Χ. σε πόλεμο εναντίον των Περσών . Ωστόσο , έχουν βρεθεί λίθινες αιχμές απο βέλη στην Αφρική οι οποίες χρονολογούνται περίπου στο 50.000 π.Χ. Επίσης σε έναν τάφο σε σπήλαιο στο San Teodoro στη Σικελία βρέθηκε ένας σκελετός με αιχμή βέλους απο πυριτόλιθο μέσα στην πύελο χρονολογημένο στο 11.000 π.Χ.

Αυτά είναι έν ολίγοις τα πενιχρά αποτελέσματα της πολύχρονης επιστημονικής έρευνας .

Ο κώλος μου να έψαχνε , μόνος του , θα έβρισκε περισσότερα απο αυτά . Επισημαίνεται για ακόμα μια φορά η ένδεια της σημερινής επιστημονικής κοινότητας .

Άς δούμε λοιπόν την αλήθεια για την ανακάλυψη του τόξου ή αλλιώς “βιος” στον Όμηρο .

Χρόνος : 252.677 π.Χ. Τόπος : κεντρική Ευρώπη Ήρωες : περιττό Ώρα : 09:00 (εννέα το πρωί).

Το ζεστό αυγουστιάτικο πρωΐ βρίσκει την Βιβή να κάνει ανελέητο πρωκτικό σέξ με τον Μήτσο στο βάθος της σπηλιάς ενώ οι υπόλοιποι κοιμούνται διασκορπισμένοι και κυριολεκτικά χυμένοι , λές και τα κοπάνησαν μέχρις εσχάτων το προηγούμενο βράδυ , σε διάφορα σημεία της σπηλιάς .

Ο Τζίμης έχει πάντα ανήσυχο ύπνο αλλά αυτός εδώ ξεπερνά τα όρια κάθε νοσηρής φαντασίας , μέσα απο τα σφραγισμένα βλέφαρά του παρατηρεί κανείς δύο συγχρονισμένα κουμπιά να κινούνται ασταμάτητα , πότε πέρα δώθε και άλλες φορές γύρω γύρω λες και βρίσκονται στην τελευταία πιστα του arcanoid . Η λέξη εφιάλτης , είναι απείρως ελάχιστη για να περιγράψει κανείς αυτό που βιώνει ο Τζίμης , μέσα στο μυαλό του διαδραματίζεται μια κόλαση χειρότερη απο του Δάντη (του Χρήστου φυσικά) η οποία στο κατατρομαγμένο ασυνείδητό του έχει σχεδόν πάρει σάρκα και οστά . Βλέπει οτι βρίσκεται στους πρόποδες του μεγαλύτερου βουνού της γής , αλλά όχι όρθιος ...χωμένος ...κυριολεκτικά φυτεμένος μεταξύ της γής και της τεράστιας ποσότητας βράχου του βουνού . Παλεύει εναγωνίως να βγεί... να γλυτώσει ...αλλά μάταια , κάθε του προσπάθεια τον σφηνώνει ακόμα πιο βαθιά . Το καταπλακωμένο του κορμί κάθε δευτερόλεπτο που περνά νιώθει όλο και πιο πολύ το αβάσταχτο βάρος.....

Εκείνο που δεν γνωρίζει ο χεσμένος απο τον φόβο του Τζίμης είναι οτι κατά την διάρκεια του ύπνου του έχει πλησιάσει επικίνδυνα στην Σουλάρα η οποία με μια κίνηση σαν τεράστιο τσουνάμι γύρισε πλευρό και τον πλάκωσε με την αχαλιναγώγητη μάζα της .

Ο Πολυχρόνης έχει ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του ένα λάγνο και ηλίθιο χαμόγελο που πηγάζει απο την απαλή και παλινδρομική κίνηση που κάνει το δεξί του χέρι ακουμπώντας τελετουργικά σαν προσευχή το βρώμικο και μισοσηκωμένο παπάρι του . Η υγρή απο ηδονή γλώσσα του περιδιαβαίνει με αρμονικές κινήσεις όπως του φιδιού τα κιτρινόμαυρα και στις ενδιάμεσες κουφάλες γεμάτα σάπια κρέατα δόντια του .

Ο μόνος που έχει αντιληφθεί την σιωπηλή αλλά γεμάτη πάθος συνουσία του Μήτσου με την Βιβή είναι ο Τζόνυ . Κρατά σφιχτά μέσα στην ιδρωμένη παλάμη του το σχεδόν ατροφικό πέος του και κοιτά κρυμμένος πίσω απο ένα υπερυψωμένο βράχο , σκυφτός όσο πρέπει , το ζευγάρι , με προσεκτικές και συνάμα ερωτικές κινήσεις χτυπά σαν χταπόδι πάνω στον βράχο το πουλί του φτάνοντας σε δυσθεώρητα ύψη ατομικού οργασμού . Στο σχιζοφρενικά διεστραμμένο μυαλό του τριγυρνούν σατανικές σκέψεις ...”ο πούστης...ο σκατομαλάκας.... ο αρχηγός της πούτσας...έχει το καλύτερο γκομενάκι και εμείς τίποτα... το χώνουμε στον βρωμιάρη τον Πολυχρόνη...στην Σούλα...

τί είμαστε εμείς ;... τίποτα χτεσινοί ;... τίποτα μαλάκες ;... θα σε κανονίσω εγώ ρε λαμόγιο...θα δείς...” . Πάντα εποφθαλμιούσε την εξουσία , απο μικρό πιθηκάκι ε... παιδάκι , τώρα είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου ....ή τώρα ή ποτέ...θα κάνει την αποκοτιά ...ναι ...θα την κάνει....

Αποφασισμένος πλέον για όλα , αφού τελείωσε πρώτα τον αυνανισμό του και ήπιε και την τελευταία ρανίδα σπέρματος μην πάει χαμένη και η πρωτεΐνη , τράβηξε απο το αυτοσχέδιο δερμάτινο σλιπάκι του το καλοακονισμένο θραύσμα απο πυριτόλιθο και έτρεξε αλαλάζοντας πρός την εξουσία , την δικαίωση , την κίνηση που θα του χάριζε εκτός απο την αρχηγία και το αλαβάστρινο τριχωτό κορμι της Βιβής , το ξεπάστρεμα του Μήτσου . Με δρασκελίες γίγαντα ο Τζόνυ βάδιζε πρός το πεπρωμένο του , με καρφωμένα τα μάτια του στο πουλί του Μήτσου που μπαινόβγαινε με ορμή στην πρωκτική κοιλότητα της Βιβής ύψωσε το οπλισμένο του χέρι και...

σκατά... σκόνταψε σε μερικά στραβοχυμένα κιλά της Σούλας που έβρισκε κανείς σχεδόν σε ολόκληρη την σπηλιά και έπεσε άδοξα , σφήνωσε το κεφάλι του ανάμεσα σε δύο βουνά , τα βυζιά της Σούλας , το θεριό (Σούλα) ξύπνησε... σήκωσε προκαλώντας ισχυρά κύματα αέρα το θεόρατο χέρι της και καπάκωσε τον έντρομο πια Τζόνυ . Οι σκηνές φρίκης που επακολούθησαν θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στην μνήμη του , το μόνο που θυμάται ξεκάθαρα και όχι θολά είναι η ξαφνική εξαφάνιση του ποδιού του μέσα στο ερεθισμένο αιδοίο της άγριας φάλαινας με την περίπου ανθρώπινη μορφή , νόμιζε πως δεν θα το ξαναδεί ποτέ... του φτάνει μόνο που είναι ζωντανός . 

 

Γύρω στη μια το μεσημέρι ο Τζόνυ αγνάντευε την αχανή πεδιάδα που απλωνόταν σαν απέραντο βασίλειο μπροστά του βυθισμένος στις μακιαβελικές σκέψεις του ενώ έχεζε με δυσκολία σε ένα ύψωμα . Παρατήρησε απο μακριά κάτω απο ένα δέντρο τον Πολυχρόνη που μετά την 15η μαλακία που είχε τραβήξει περιεργαζόταν την μελάτη πούτσα του . Την έπιανε με τα τρία δάχτυλα απο την άκρη , απο το πετσάκι , και τραβόντας την , την τέντωνε όσο περισσότερο μπορούσε και με θρησκευτική προσήλωση έβαζε πετραδάκια στην μέση ακριβώς και τα εκσφενδόνιζε , κάθε φορά που πετούσε στον αέρα κάθε ένα απο αυτά γελούσε τρανταχτά ... σαν μαλάκας .

Πιο πέρα η Σούλα μετά απο εφτά ώρες αδιάκοπης προσπάθειας σηκώθηκε απο τα κλαδιά που ήταν καθισμένη οδεύοντας σαν περήφανο αιμοβόρο και αδηφάγο κήτος για το πολυπόθητο κατούρημα . Ο Τζόνυ με την εξαιρετική παρατηρητικότητα που τον διέκρινε είδε πως τα κλαδιά τα οποία είχε ταλαιπωρήσει με την απέραντη κωλάρα της είχαν κυρτώσει σε ένα σχήμα

μισοφέγγαρου .

Αυτό ήταν...τον χτύπησε σαν αστραπή ...τινάχτηκε πάνω χωρίς να σκουπιστεί , όχι πως το έκανε ποτέ , και κάρφωσε το βλέμμα του στα κυρτωμένα κλαδιά . Μπροστά του έβλεπε περαστικές εικόνες απο την εκπληκτική ιδέα που συνέλαβε , εναλλάσονταν με τρομακτική ταχύτητα . Έφτασε στο σημείο και άρπαξε με πυγμή και λαχτάρα το πιο γερό απο τα κυρτωμένα κλαδιά και με μια απότομη κίνηση άρπαξε και την πούτσα του Πολυχρόνη , ο Πολυχρόνης ούρλιαξε απο τον πόνο και την ηδονή αλλά στη στιγμή άλλαξε ύφος και έριξε ένα ηλίθια λάγνο αλλά με νόημα βλέμμα στον Τζόνυ που με την σειρά του τον έφτυσε με μια πρἀσινη χλέπα στα μούτρα και τον κλώτσησε στ΄αρχίδια . Δεν έψαχνε αυτό ...τελικά , αφού άφησε τον κουλουριασμένο απο τον πόνο Πολυχρόνη με τα φλέμματα να στάζουν απο την μούρη του στο έδαφος , πλησίασε το πτώμα μιας γαζέλας και μετά απο εξονυχιστικό ψάξιμο τράβηξε ένα μακρύ έντερο το οποίο και έδεσε στις δύο ακρες απο το κυρτωμένο κλαδί όσο πιο σφιχτά μπορούσε τραβώντας το με όλη την δύναμη του βρώμικου κορμιού του . Προσπάθησε στην αρχή να βάλει μια πέτρα στο κέντρο του τεντωμένου εντέρου αλλά τίποτα , κάτι έλλειπε ... γύρισε την ματιά του περιεργαζόμενος το χώρο και με την άκρη του ματιού του είδε τον Πολυχρόνη να κρατά το σηκωμένο πλέον πέος του και να τρέχει πρός το μέρος του ξεστομίζοντας προιστορικά βρωμόλογα καθώς έκλεινε με περίσσια διαστροφή το ένα του μάτι υπονοόντας σοδομιστικά όργια .

Αυτό ήταν το κομμάτι του πάζλ που έλλειπε απο την δαιμόνια ιδἐα του Τζόνυ , το σκληρό στητό και σάρκινο σπαθί του Πολυχρόνη του έδωσε την συνέχεια στην ανακάλυψή του , αφού έδωσε μια δεύτερη ακόμα πιο δυνατή κλωτσιά στα παπάρια του δύστυχου Πολυχρόνη για να αποφύγει τον άγριο σοδομισμό , βρήκε κάτω απο το γνωστό σκατόδεντρο (W.C.) ένα ίσιο και μακρύ κλαδί , γεμάτο σκατά ...αλλά αυτό ήταν το τελευταίο που ενδιέφερε τον Τζόνυ αυτή την ένδοξη στιγμή , ήταν λίγο καμμένο στην άκρη γεγονός που το είχε κάνει μυτερό και σκληρό και ιδού ...τώρα πουστη Μήτσο θα σε τρυπήσω ... θα σε ξεκοιλιάσω ...σκέφτηκε....

Η συνέχεια προφανώς εννοείται .

Αυτή είναι η πραγματική ιστορία της ανακάλυψης του τόξου και μην ακούτε μαλακίες .

Βιβλιογραφία :

Γιάννης Τσιμπούκης : Διδάκτωρ παλαιολιθικού αυνανισμού Πανεπ. Κρήτης “παλαιολιθικής εποχής dildo , και ο βασιλιάς του ατομικού σέξ” Εκδ. “σεξοτουρισμός”

Dan H. Beerboulas : Oxford university Paleolithic studies. “ the taste of sperm in prehistoric ages”

Oxford publications “ η γεύση του σπέρματος στην πριστορική περίοδο” Εκδ. Οξφόρδης

Mary B. Poutsou : Imperial college of London PhD in paleoanthropology “ the origins of sodomisation and the benefits of anal sex” English states publications “ οι απαρχές του σοδομισμού και τα πλεονεκτήματα του πρωκτικού σέξ” Κρατικες Εκδ. Ηνωμεν. Βασιλείου

Τζίνα Κόλοβα : Μια στριπτιτζού στο Μπραχάμι , εξαιρετικός κώλος και καλό τσιμπού... εεε...λάθος

ΠΩΣ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ "ο τροχός"

ΠΩΣ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ

Ο τροχός

Κατ΄αρχάς οι χαρακτήρες , (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση ) , της ενότητας “πώς επινοήθηκε” παραμένουν οι ίδιοι , λαμβάνοντας υπ΄όψιν το γεγονός της διαδοχής των γενεών .

Διάφοροι άσχετοι προς το αντικείμενο , αρχαιολόγοι , παλαιοντολόγοι κλπ. τοποθετούν την επινόηση του τροχού γύρω στο 4.500 π.Χ.

Αυτά είναι προπαγανδιστικές μαλακίες του κατεστημένου για να αποπροσανατολίσουν το ευρύ κοινό αποσπώντας το απο την φωτεινή αλήθεια .

Ο τροχός είναι εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια μια απλή κοινοτοπία που και ο πιο μαλάκας ανθρωπίδας είχε την ευχέρεια να χρησιμοποιεί . Η τάση να “επιβάλουν” οι κατ΄ευφημισμόν επιστήμονες τον τροχό ώς μια απο τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του ανθρώπου , είναι παπαρολογίες που σκοπό έχουν την αποχαύνωση της συλλογικής κριτικής σκέψεως και την χειραγώγηση αυτής , οδηγώντας την απο τα ουσιώδη στα επουσιώδη .

Ιδού λοιπόν τα όσα διημείφθησαν για να λάμψει , σε πείσμα κάποιων , η αλήθεια .

Χρόνος : 169.543 π.Χ.  Τόπος : Μικρά Ασία   Ήρωες : Οι γνωστοί    Ώρα : 17:50 (έξι παρά δέκα )

Ο φωτεινός απογευματινός ήλιος χάιδευε με τις ζεστές ακτίνες του την νωπή και μόλις φτυσμένη πρασινωπή ροχάλα του Πολυχρόνη , κάνοντάς την να αχνίζει προκλητικά και το κιτρινοκόκκινο χώμα να ευωδιάζει υπέροχα την σιχαμερή , απροσδιόριστη , σχεδόν υγρή , ουσία που καταβρόχθησε απο τα έντερα ενός τεράστιου αρουραίου πρίν απο λίγα λεπτά . Με ένα εκκωφαντικό αλλά υψηλής καλλιτεχνικότητας ρέψιμο , που το ελαφρύ προς τα κάτω άνοιγμα του σαγωνιού , του προσέδιδε έναν τρόπον τινά αρχοντικό μουσικό τόνο , ανακούφισε το γεμάτο βρωμερά αιματοκουραδοκρέατα στομάχι του . Το κάθε άλλο παρά σπινθηροβόλο βλέμμα του , ξεπρόβαλλε σιγανά απο τα μισόκλειστα ηδονικά βλέφαρά του την στιγμή που άφηνε μια απο τις κούφιες και βρωμερότατες πορδές που τον είχαν κάνει τόσο αντιπαθή στην υπόλοιπη ομήγυρη .

Στην θερμή , σαν μητρική αγκαλιά , σκιά του διπλανού δέντρου , ο Τζόνυ , γλείφοντας απο τον δείκτη του αριστερού του χεριού την τελευταία σταγόνα του ζεστού , γεμάτου πρωτεΐνες σπέρματος που μόλις είχε εκσφενδονίσει πανταχόθεν , ύστερα απο επίπονο και δακρύβρεχτο αυνανισμό , κατέστρωνε το 1.275ο διεστραμμένο του σχέδιο αρπαγής της εξουσίας απο τον αυταρχικό αρχηγό του ,

τον Μήτσο .

Οι λοιποί συνδαιτημόνες , απλά ...γαμιόσαντε ασύστολα .

Μόνο οι γυναίκες έλλειπαν , οι οποίες ήταν στην διπλανή , μισἠ κάτουρα και κὀπρανα ζώων και μισή βρωμόνερα , λιμνούλα , πίνοντας με άκρατη σεξουαλική διαστροφή... σκατόνερα .

Ο Τζιμάκος ήταν ο μόνος απο την γνωστή μας παρέα νομάδων , που ο ελάχιστος αλλά διαβολικός του εγκέφαλος δεν σταματούσε ποτέ να συλλογίζεται το κέρδος . Σκάλιζε με το δάχτυλό του την προχτεσινή κουράδα που είχε χέσει , με κατανυκτική ιεροτελεστία , σε σχήμα μπάλλας κάτω απο την θαλπωρή του αγαπημένου του δεντρου . Το γνωστό σκατόδεντρο (W.C.) . Σκεφτόταν ασφαλώς , ώς τι , μπορεί να την πουλήσει .

Η Σούλα η χοντρή , έχοντας ικανοποιήσει την ακόρεστη δίψα της για σκατόνερα , ανασήκωσε το λάγνο βοοειδές βλέμμα της , το οποίο παρεμπιπτόντως γέμιζε τρόμο και δέος τα αρσενικά της ομάδας , και βαρύ , σχεδόν ασήκωτο όπως ήταν το έριξε ανελέητα και χωρίς ίχνος οίκτου πάνω στον ανυποψἰαστο Πολυχρονη . 

Οι τεράστιες και ερεθισμένες ρώγες της , πάνω στις οποίες κρεμά κανείς άνετα δέρμα , που διπλωμένο έν είδει σάκκου , περιέχει τα κόκκαλα ολόκληρου απολιθωμένου μαμούθ , έδειχναν σαν αιχμή απο πολεμικό ακόντιο τον μαραμένο απο φόβο Πολυχρόνη .

Ο Πολυχρόνης , διαισθανόμενος μια ακαθόριστη αλλά ταυτόχρονα νεκρική ψύχρα να διαπερνά την σπονδυλική του στήλη , γούρλωσε , λες και πονούσε φρικτά , τα γοητευτικά ηλίθια και εκνευριστικά αλλοίθωρα ματια του , σαν εκείνη την φορά που είχε καταληφθεί απο ηδονή βάζοντας το μεσαίο του δάχτυλο στην γεμάτη ξεραμένα σκατά κωλοτρυπίδα του και είχε την φαεινή ιδέα να βάλει και τα άλλα τρία μαζί (τρείς ημέρες όρθιος...).

Σαν μια ανώτερη δύναμη ορμώμενη απο το βαθύτερο ένστικτο της αυτοσυντήρησης να τον προειδοποιούσε , σαν να ψυχανεμίστηκε την επικείμενη καταστροφή ...έστρεψε έντρομος την ματιά του προς την λίμνη με τα σκατόνερα , αντικρύζοντας την άμορφη μάζα απο κιλά , λίπος και βρωμιά της Σουλάρας να κινούνται απειλητικά με έναν πρωτόγνωρο και ακατάληπτο τρόπο κίνησης , προς το μέρος του .

Οι χτύποι της καρδιάς του μετατράπηκαν σε κλάσμα δευτερολέπτου απο ρυθμούς κελαρύσματος ήσυχου μικρού ρυακιού σε παραλήρημα χτύπων απο οπλές νεαρής προιστορικής γαζέλας που τρέχει να ξεφύγει απο μαχαιρόδοντα .

Όσο πιο γρήγορα μπορούσε σηκώθηκε απο τον βράχο που έλιαζε αμέριμνος τ΄αρχίδια του αφήνοντας να πέσει απο τα τρεμάμενα δάχτυλά του ακόμα και το βαθύ κιτρινιπράσινο κακκάδι που με περισσή λαχτάρα χαλβάδιαζε πρίν το εναποθέσει απαλά στην άκρη της γλώσσας του ούτως ώστε να λιώσει σαν νοστιμότατο επιδόρπιο .

Η Σουλάρα κράυγασε απο ηδονή βλέποντας το ανυπεράσπιστο θύμα της να προσπαθεί απεγνωσμένα να ξεφύγει . Οι υπέρογκες και ανατριχιαστικά βρώμικες πατούσες της έμπαιναν στο μαλακό παραλίμνιο χώμα έως και 30 εκατοστά , οι δονήσεις που προκαλούσαν τα αναρίθμητα κιλά της στην επίσης ανυπεράσπιστη γη ανάγκασαν τα ζώα της περιοχής σε ακτίνα 1.000 μέτρων να διασκορπιστούν πανικόβλητα .

Η μόνη ελπίδα του Πολυχρόνη ήταν τα φτερά που ο θεός ήλιος με δάκρυα λύπης και οίκτου στα μάτια για το δύσμοιρο δημιούργημά του , του φύτεψε ώς έκ θαύματος στα πόδια . Δίχως να τον ενδιαφέρει καθόλου που πατά και που πηγαίνει , αρκεί να είναι στην αντίθετη κατεύθυνση απο την Σούλα , αφήνοντας διαδοχικές , φοβισμένες αλλά προωθητικές πορδές ο Πολυχρόνης με μια απονενοημένη κίνηση πάτησε την κουράδα του απορροφημένου στις καπιταλιστικές σκέψεις του , Τζίμη .

Ο Τζίμης κοιτάζοντας την πλακουτσωμένη πλέον , τέως μπάλλα , κουράδα του , δεν μπόρεσε να συγκρατήσει μερικές αλμυρές στάλες πονεμένων δακρύων απο το να κυλήσουν στο λιγδιασμένο μάγουλό του . Με το συνεχώς παλλόμενο απο την σοκαριστική σκηνή χέρι του , ίσα που κατάφερε να σφίξει στην χούφτα του ένα μικρό κλαδάκι με το οποίο σπαρακτικά τρύπησε το κέντρο της πλακουτσωμένης στρογγυλής πλέον ξεραμένης κουραδίτσας του . Αίφνης , αφού πρώτα την μετακίνησε σύροντας γύρω γύρω το κλαδάκι έτσι ώστε να ακουμπά μόνο η στρογγυλή κουράδα στο έδαφος , τα κλαμμένα του μάτια καθάρισαν αμέσως , έλαμψε το πρόσωπό του σαν νυχτερινή καλοκαιρινή φωτιά στο δάσος . Η ιδέα που χώθηκε στο μυαλό του σαν απο μόνη της , σαν επιφοίτηση , τον έσπρωξε στο να μιμηθεί το πάτημα του Πολυχρόνη και να πατήσει με δύναμη μια ξένη μεν αλλά διπλανή σκατούλα .....

μαλακία ....ήταν φρέσκια και γέμισε το πόδι του σκατά ευκοίλιας ... η επόμενη όμως ήταν ξερή ,του θύμισε την δική του , την αγαπημένη του , αφού έκανε το ίδιο σε τέσσερις σκατούλες , τις έκανε δηλαδή πλακουτσωτές και στρογγυλές ,τις τοποθέτησε με ερωτική ευλάβεια στις άκρες απο δύο ίσια κλαδάκια , έδεσε με μακρυές τρίχες απο τα ρουθούνια του και δύο ξυλάκια κάθετα και.....άφησε το προιστορικό του “όχημα” να κυλήσει ομαλά στην παρακείμενη κατωφέρεια .........

Η φωτογραφία είναι απο το Μουσείο προιστορικής τέχνης
στο Λονδίνο και τα υλικά συνελέχθησαν απο την συγκεκριμένη
τοποθεσία που ποανέφερα . (Μετά απο υπόδειξή μου ασφαλώς)





Η συνέχεια είναι προφανής , δεν θα σας κουράσω με τα ευκόλως εννοούμενα διότι όλοι ξέρουμε πως παραλείπονται .

Αυτή έιναι έν ολίγοις η μοναδική αλήθεια , μην παρασύρεσθαι απο τις “σκοτεινές” σειρήνες που αποκαλούν όλοι επιστημονικές θεωρίες , είναι πασίδηλη η απάτη .

Βιβλιογραφία :

John (the dick) Holmes : Harvard university of Pano Panagia “look mum... I' m jerking off without hands” Harvard Publications Μεταφραση : “κοἰτα μαμά ...τον παίζω χωρίς χέρια .” Εκδ. Πανεπ. Χαρβαρντ.

Vasili Fistikοviev : Moscow State University PhD in palaioanthropology and doctoral degrees in sucking huge black dick “ evil capitalism in the pre-historic period since 169.543 to 169.543 and a half ” Μετάφρση : “ο σατανικός καπιταλισμός την προιστορική περίοδο 169.543 με 169.543 και μισό .”

Θάλεια Παρτουζοποὐλου : Διδάκτωρ παλαιοντολογίας – αρχαιολογίας Πανεπ. Γαύδου και μερικών ακατοίκητων βραχονησίδων πιο πἐρα. Ειδική φουντολόγος-χασισολόγος . “Οι ψωλές που έγραψαν ιστορία” Εκδ. Λιακόπουλος

Χαράλαμπος Πούστερμαν : Oμογενής ιδιοκτήτης εστιατορίου στην Αστόρια “ πως φτιάχνεται το καλό πληγούρι” Εκδ. “το διεστραμμένο φασόλι” ..... (άσχετο ...)

ΠΩΣ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ "η γλώσσα"

ΠΩΣ ΕΠΙΝΟΗΘΗΚΕ

Η γλώσσα

Πολλά “καθηγητάρια” της “σειράς” , όπως λόγου χάριν ο Noam Chomsky και διάφοροι τέτοιου ποταπού βεληνεκούς πανεπιστημιακοί , προσπάθησαν να λύσουν το μυστήριο που συνοψίζεται στην εξής ερώτηση : Ποία είναι η “καταγωγή” της γλώσσας και πως κατάφερε ο άνθρωπος να επικοινωνήσει μέσω της ομιλίας .

( Τσσ...Απλά πράγματα , άμα δεν σου κόβει όμως...)

Ξεχάστε ό,τι μάθατε μέχρι σήμερα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια ,αυτά είναι μαλακίες , και δώστε βάση στην πενιά αν θέλετε να βγείτε από τον “επιστημονικό σκοταδισμό” της εποχής μας .

Ξεκινώ , και θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο λακωνικός μπορώ , στο βαθμό βέβαια που αυτό καθίσταται εφικτό .

Με την πάροδο των ετών και την συνεχή εναλλαγή ενδιαιτημάτων , λόγω αναζήτησης τροφής , ο Homo sapiens-sapiens μέσα σε “κυκεώνα” κλιματολογικών αλλαγών “απέκτησε” την προσαρμοστικότητα , που διαδραμάτησε τον σημαντικότερο ρόλο στην επιβίωσή του .

Απο τις άναρθρες κραυγές , μέσω της “τελειοποίησης”του υοειδούς οστού , έφτασε πλέον στο σημείο να δύναται να αρθρώσει πιο πολύπλοκους ήχους πέρα απο την μίμηση ήχων των ζώων και της φύσεως .

Εδώ είναι και το σημείο που οι κραυγές έγιναν “λόγος”. Έγιναν όλα ώς εξής :

Χρόνος : 472.584 χρόνια πρίν απο σήμερα . Τόπος : Αφρικανική σαβάνα . Ήρωες : 15μελής ομάδα νομάδων Homo sapiens-sapiens . Ώρα : μεσημέρακι πρός απόγευμα . 

 

   Μήτσος o “σερίφης”: Αρχηγός 

   Τζόνυ ο “την έχω μεγαλύτερη απο ΄σένα” : πρωτοπαλίκαρο Μήτσου ,που εποφθαλμιά την αρχηγία . 

 

   Πολυχρὀνης ο “μαλακοπίτουρας” : ο κλασσικός μαλάκας που στην φωτό αναρωτιέται αν η ψείρα που κρατά είναι απο τ΄αρχιδια ή απο την μασχάλη του .

   Τζίμης ο “επιχειρηματίας” : Στην φωτό ...“Πουλάω παλιό μου ξεραμένο σκατό για πολεμοφόδιο μεγάλης σφεντόνας που θα ανακαλυφθεί πολύ αργότερα” .

Οι υπόλοιποι : “το ασκέρι”. ( Η φωτό είναι απο παλιότερη σχολική εκδρομή ) .

   Ο Μήτσος απογοητευμένος που το ασκέρι του έχει μειωθεί δραματικά , οι μισοί και πάνω απο τους αποβιώσαντες βρίσκονται μέσα στα στομάχια αδηφάγων Μαχαιρόδοντων , ξύνει νωχελικά το γεμάτο νοστιμότατες ψείρες κεφάλι του για να βρεί λύση . Περνώντας το απλανές γεμάτο σκέψεις βλέμμα του πάνω απο την αχανή σαβάνα , σταματά τυχαία πάνω στον Πολυχρόνη που αυνανιζόμενος απροκάλυπτα και λυσσαλέα μποστά στην Βιβή (η μουνάρα της παρέας , πρώτη απο δεξιά στην φωτό) κρατά με δεός το αρνούμενο πεισματικά να έρθει σε στύση πέος του και κοιτώντας το με παράπονο , του ψιθυρίζει άναρθρες παροτρυντικές μαλακίες : “ουαργχχχ γκμιτς λομπρρ” . Μετάφραση : “σήκω ρε μαλακισμένο ...όχι τώρα μπροστά στην καριολίτσα !” .

Και έτσι , κοιτώντας τον μαλακοπίτουρα Πολυχρόνη να προσπαθεί να "επικοινωνήσει" με το μαραμένο του εργαλείο , σαν απο θάυμα το αριστερό μάτι του Μήτσου αστράφτει απο την φαεινότητα της εκπληκτικής ιδέας που του καρφώθηκε σαν αντίπαλο ακόντιο στο γεμάτο πουρί απο την μπόχα κεφάλι του . “Θα βρώ έναν ήχο για κάθε πράγμα στο περιβάλλον μας και θα συμφωνήσουμε όλοι , δημοκρατικά... κατόπιν διαταγής μου βέβαια , να τα ονομάζουμε και να τα αποκαλούμε με τον ίδιο ήχο όλοι” .

Σηκώνεται σχεδόν βίαια απο το έδαφος , σαν να του τσίμπισε το παπάρι τεράστιο προιστορικό μυρμήγκι , και κουνόντας με νόημα το χέρι του μάζεψε γύρω του τους υπόλοιπους .

Κοιτώντας τους επιβλητικά στα τριχωτά ρουθούνια , σηκώνει το δεξί του χέρι και με προτεταμένο τον δείκτη προς τον μισοκοιμησμένο και με το μόνιμα απλανές βλέμμα Πολυχρόνη ,ο οποίος έχει το δάχτυλο που προηγουμένος είχε στο παπάρι του , βαθιά μέσα στην μύτη του , βροντοφωνάζει : “αλλάκκα...” Μετάφραση : “μαλάκας”

Ο Πολυχρόνης παγώνει , με το δάχτυλο πάντα στην μύτη , κοιτά τους συντρόφους του έναν έναν με χαώδη βλακεία που μεταμφιεσμένη σε πρωινή τσίμπλα , κατοικεί απο μωρό στα μάτια του .

“ουκγρ μπολσα ρτφφνν ασβλλεκ νφαφφφβ” . Μετάφραση : “τί έγινε ρε πούστη μου ... με κάρφωσε αυτή η πουτανίτσα η Βιβή...”

Μετά απο 6 ώρες επανάληψης απο τον Μήτσο του ιδίου πράγματος , δείχνει τον Πολυχρόνη φωνάζοντας “αλλάκκα” δηλαδή , οι άλλοι επιτέλους αντιλαμβάνονται το σκεπτικό του και κάνουν όλοι το ίδιο . Ο Πολυχρόνης , σχεδόν κλαμμένος , αφήνει μια λυπημένη πορδή και τρώει αυτό που με τόση επιμονή έψαχνε μέσα στην μύτη του .

Ο δαιμόνιος Τζίμης αρπάζει ξεραμένα κομμάτια κορμού δέντρου και με αίμα απο την περίοδο της Σούλας , (η χοντρή πατσβούρα με τα τεράστια βυζιά , της παρέας , δεν χωρούσε στην φωτό ) , ζωγραφίζει , όπως έκανε και στις σπηλιές (βραχογραφίες) , εικόνες του αποσβωλομένου Πολυχρόνη

και επαναλαμβάνει μονότονα : “οοτττ πρρτεεε κκατττοοο” . Μετάφραση : “ο,τι πάρετε εκατο...”.

Τα ονόματα και τα πρόσωπα της ιστορίας δεν είναι καθόλου τυχαία όπως μπορέιτε να εξακριβώσετε και απο τις ανωτέρω φωτογραφίες .

Ύστερα απο πολλά χρόνια με τον παραπάνω τρόπο δημιουργήθηκε / επινοήθηκε η γλώσσα .

Βέβαια μέχρι να φτάσουν στην ολοκληρωμένη πρόταση , “πρόσεχε μαλάκα ...πίσω σου είναι ο πρόγονος της τίγρης” , χάθηκαν πολλά λεβεντόπαιδα .

Μετά απο αυτή την εμπεριστατωμένη ανάλυση νομίζω μπορείτε να καταλάβετε την συνέχεια για να μην μακρυγορώ .

Σαν μπόνους σας αποκαλύπτω και την επινόηση της Γαλλικης γλώσσας .

Ο πιθηκομούρης πρόγονός μου , Μήτσος ,γύρω στο 20.000 χιλιάδες π. Χ. , για να καταφέρει να αρπάξει τα γκομενάκια και πολύ περισσότερο την γη με τα καλά θηράματα από την διπλανή φυλή , μαζί με τον επίσης πιθηκομούρη ,πρόγονο του θείου μου και τακίμι του ,κατά την διάρκεια της στρατηγικής περικυκλώσεως του “εχθρού” οργάνωνε την επίθεση , και ιδού η στιχομυθία ... :

Αρχηγός :“Πολυχρόνη , εσύ θα πας να κλείσεις την πίσω έξοδο της σπηλιάς με αυτούς τους τρεις και εγώ με τους υπόλοιπους θα κάνουμε ντου από μπροστά ...“

Πολυχρόνης:”ούγκ !!!”

Αρχηγός : “ένα μαλάκα έχω πάρει για βοηθό... ένα μαλάκα... γιατί ρε δεν του μάθατε αυτουνού του ηλίθιου να μιλάει ; ”

Υπόλοιποι : “ούγκ !!!”

Αρχηγός : “νομίζω είναι η κατάλληλη ώρα να επινοήσω τα Γαλλικά.... γαμώ τον ήλιο σας , (ο τότε θεός ) , πουστάκια...να πάτε στο γεροδιάολο ρε (αυτός υπήρχε απο τότε) ... γαμώ την Σούλα την χοντρή και τα τσιμπούκια που σας ρουφολογάει .... τι σας μάθαινα τόσες ώρες ρε πουστάλιααα...”

Υπόλοιποι : “ούγκ...qu'est-ce que cela veut γαμώ , chef ; ούγκ !”

Απλά πραγματάκια είναι ...

Τυχών απορίες θα απαντηθούν αλλά δεν νομίζω να έχετε πλέον απορίες .

Βιβλιογραφία :

Μπάμπης Ρουφοκαυλἐτος . PhD in paleontology university of California.

Αλεξάκης Πιπίλας . PhD in Anthropology – Linguistics M.I.T.

Θανάσης Παρτόλας . Καφεντζής δίπλα στο σπίτι μου . Ξέρει πολλά .

Γιώργαινα Καραντουλάπα . Μια γιαγιά στην ορεινή Κορινθία ,εξαιρετική στο βελονάκι .

Johnny Dickerman . Νομπελίστας αστροφυσικός Columbia university U.S.A. Είναι λίγο γκέι αλλά καλό παιδί και με γνώσεις στο τάβλι .

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ

Έπειτα από πολυετή , εμπεριστατωμένη και εμβριθέστατη έρευνα επί παντός επιστητού , αποφάσισα επιτέλους ,δεχόμενος τεράστιες πιέσεις από το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητος (ημεδαπής και αλλοδαπής) , να ενσταλάξω (install) τις απύθμενες γνώσεις μου στο ευρύ κοινό .

Τούτου δοθέντος , ξεκινώ αυτό το blog με σκοπό να αποκαλύψω όλα , μηδέ ενός εξαιρουμένου , τα λεγόμενα μυστήρια αυτού του σύμπαντος και να απαντήσω στα αναπάντητα ερωτήματα του πολυπαθούς ανθρωπίνου είδους .

Δηλώνω ευθαρσώς και με παρρησία , ότι είμαι πρώτος εξάδελφος του Θεού , ο οποίος προφανώς υπάρχει , είναι γυναίκα , μαύρη , περιπτερού , έχει μεγάλα βυζιά , και διαμένει στα Σεπόλια .

Είμαι στην ευχάριστη θέση δε , να σας ενημερώσω ότι δέχομαι παντός είδους ερωτήματα στα οποία και θα απαντώ , αποκαλύπτοντας συγκλονιστικές αλήθειες όσο και αν αυτό δεν θα αρέσει σε “κάποιους” .

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο προσέξτε τι με ρωτάτε , και τι είστε “έτοιμοι” να μάθετε !

Εφιστώ την προσοχή σας , ιδίως των αδαών , στο γεγονός ότι έχω πάντα δίκιο . Οι τυχών αντιρρήσεις και διαφωνίες με οποιοδήποτε από τα γραφόμενά μου , οφείλονται στο ότι εσείς δεν ξέρετε και όχι στο ότι εγώ κάνω λάθος . Αυτό ,(το να κάνω εγώ λάθος δηλαδή ), είναι πασιφανές ότι έκ των πραγμάτων καθίσταται φύσει αδύνατο .

Επίσης , ειρήσθω εν παρόδω , σας ενημερώνω ότι την παγκόσμια οικονομική κρίση που βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της γης , όχι μόνο τώρα αλλά εδώ και πολλά χρόνια , την προκάλεσα εγώ προσωπικά , γιατί τσαντίστηκα !

Επιπροσθέτως , πληροφοριακά σας ενημερώνω οτι ερωτήματα όπως : “ποιοί είμεθα;” , “από πού ερχόμαστε;” ,“πού πάμε;” , “υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες;” , “ποιός σκότωσε τον J.F.K.;” , “είναι πούστης ο Bob σφουγγαράκης;” , “πόσα απίδια βἀζει ο σάκκος;” , “υπάρχει ζωή μετά θάνατο;” , “ποιά είναι τα νούμερα του λόττο;” κλπ. , που ταλανίζουν το παγκόσμιο γίγνεσθαι , εγώ τα έχω απαντήσει νηπιόθεν , χέζοντας τις πάνες μου πρίν καν αρθρώσω τις πρώτες μου λέξεις .

Σαν αρχική προσπάθεια αποκαλύψεων , σε μια σειρά ζητημάτων , θα ξεκινήσω μια ενότητα με γενικό τίτλο “πώς επινοήθηκε” .

Όλες ανεξαιρέτως οι αναρτήσεις μου θα συνοδεύονται απο αδιάσειστα στοιχεία και φωτογραφίες που θα αποδεικνύουν περίτρανα και πέραν πάσης αμφιβολίας τα γραφόμενά μου . Η σχετική βιβλιογραφία θα αναρτάται αναλυτικά στο τέλος των εκάστοτε κειμένων .

Αυτά εν είδει πρώτης επαφής .